In de ochtend vertrokken van Nagasaki naar Fukuoka. De eindbestemming in Japan en dus ook het einde van mijn reis.
In Fukuoka is niet veel meer te beleven voor wat betreft bezienswaardigheden. Echter wel een stad met grote shopping malls. Dus daar zou ik wat souvenirs kunnen scoren. Er zijn dan met name twee gebieden met de meeste winkels. Nml. Hakata en Tenjin. Hakata is waar mijn hotel zich bevindt en Tenjin is een paar metro haltes verderop. Omdat Tenjin groter is dan Hakata, op dag 19 eerst maar op naar Tenjin. Na rondstruinen in Tenjin, blijkt dat die gebieden eigenlijk meer voor de locale Japanner is om in trendy shops zijn aankopen te doen en niet voor de toerist die op zoek is naar souvenirs. Maar na wat zoeken en vragen bij informatie desks uiteindelijk toch iets kunnen vinden. Vervolgens weer snel terug naar het hotel, omdat we afgesproken hadden om gezamenlijk als afsluiting nog iets te gaan eten. De reisbegeleidster zou dit regelen en dat was gelukt. Het valt namelijk niet mee om voor een grotere groep in Japan een eetgelegenheid te vinden. Het was een meer traditioneel ingericht Japans restaurant. Met wat westerse tintjes. De tafel had een hoogte van ong. 20 cm t.o.v. de vloer, zodat je het idee kreeg dat er geknield aan de tafel zou moeten eten, echter onder de tafel waren uitsparingen gemaakt, zodat je daar met je benen in kon en dus kon kiezen hoe je zat. Was een geslaagde avond.
De volgende dag, dag 20, is de dag van vertrek terug naar Nederland. Kon nog even naar het Hakata station gaan om daar nog te kijken of er nog wat aan souvenirs te scoren was. Bleek dat er daar meer te verkrijgen was aan souvenirs dan in Tenjin. Desondanks niets meer gekocht.
Om 13u15 zijn we vertrokken om naar Fukuoka Airport te gaan. Zit nu in Hong Kong, tussen stop van 5 uur :-(, dit stukje te typen.
Het was een erg leuke reis met dito reisgenoten. De reisbegeleidster was wel ok, echter niet helemaal wat ik ervan verwachtte. Bij de reis van China, was ook een reisbegeleider betrokken, echter die wist erg veel van China af en deed veel meer om het de reisgenoten ook naar de zin te maken, ondanks dat hij ook een reisbegeleider was en geen reisgids. Bv. zoals steeds zorgen voor koffie of broodjes en jam, als het hotel dat niet had. En wist in de ochtend altijd wel een restaurantje in de buurt van het hotel te vinden om gezamenlijk een ontbijtje te nuttigen, als het hotel dit niet (goed) kon verzorgen. Ook had hij steeds handige tips waar en wanneer wat voor type souvenirs te kopen i.v.m. regionale specialiteiten. De reisbegeleidster van Djoser wist maar weinig af van Japan. Maar goed, kan zijn dat de Baobab reisbegeleider van China meer heeft gedaan dan strikt verwacht mag worden van een reisbegeleider. Volgende keer meer uitvragen wat ik van de betreffende reisorganisatie van hun reisbegeleider mag verwachten.
Japan is een erg mooi land met zeer vriendelijke inwoners. Het mag dan een land zijn met hoogstaande technologie. In de praktijk merk je daar nog niet zo erg veel van. M.u.v. de toiletten met brilverwarming en dat de mobiele providers overal WiFi verzorgen. In de hotels was echter maar zelden WiFi aanwezig. Kan weer met die providers te maken hebben. Heb ook menig maal een Japanner zien werken op een laptop, waar Napoleon zijn strijdplannen nog op uitgewerkt heeft…
De Japanner staat bekend om zijn strikt werken volgens protocollen. Dit gaat erg goed, totdat er door omstandigheden even buiten protocollen om gewerkt moet worden. Dit is pijnlijk naar boven gekomen met de Tsunami. De Japanse regering heeft de grootste moeite om de gevolgen van de Tsunami te herstellen. Door het steeds strikt volgen van de protocollen is de Japanner steeds minder gaan nadenken bij hetgeen deze doet bij zijn werkzaamheden en weet dus gewoon niet wat te doen bij calamiteiten, waar niets voor is vastgelegd. En met een Tsunami van dergelijke omvang zoals bij Japan, heeft men geen rekening gehouden en dus ook geen protocollen voorhanden. De bevolking van Japan is hierdoor zeer ontevreden geraakt met de huidige regering.
Als het gaat om de dagelijkse omgang tussen Japanners, heb ik de indruk dat deze best oppervlakkig is. Wellicht wel net zo als bij de Amerikanen. Heb vaak genoeg meegemaakt, dat Japanners elkaar lachend groeten en tig keer voor elkaar buigen totdat er een op houdt en vervolgens omdraaien en gelijk een strak gezicht trekken. Zo oprecht was het dan allemaal niet…
Dat was Japan….
Allen, bedankt voor jullie leuke reacties. Hoop dat jullie ook een beetje hebben meegenoten.